Włókno uzyskuje się z łodyg przez roszenie, które polega na moczeniu łodyg lnu w wodzie lub położeniu go na trawie pokrytej rosą. Wskutek tego zabiegu kleje roślinne znajdujące się w łodydze ulegają rozpuszczeniu i włókna dają się łatwo oddzielić. Po wysuszeniu len poddaje się łamaniu, czyli międleniu, dla oddzielenia części zdrewniałych. Przez czesanie układa się włókna równolegle i wyczesuje włókna krótkie, zwane wyczeskami. W składzie chemicznym lnu jest około 82% celulozy. Włókno lniane jest mocne, elastyczne, miękkie, błyszczące i przewodzi ciepło. Z przędzy lnianej wyrabia się tkaniny pościelowe, ręcznikowe, stołowe, odzieżowe, cienkie batysty, tkaniny żaglowe, nici, sieci i wyroby powroźnicze. Długość włókna technicznego wynosi od 50 do 115 cm.  Konopie podobnie jak len są włóknem łodygowym. Uprawiane są głównie w ZSRR, Polsce, Rumunii, Jugosławii, we Włoszech, Indochinach i Japonii. Obróbka konopi podobna jest do obróbki lnu. Włókna odznaczają się dużą wytrzymałością na zerwanie. Z przędzy konopnej produkuje się grube i mocne tkaniny, węże strażackie, sieci rybackie, liny, powrozy, sznurki. Włókna konopi osiągają długość od 50 do 300 cm.